مراسم شب بیست و چهارم ماه مبارک رمضان رمضان با سخنرانی حجت الاسلام شیخ یاسر محمودی و مداحی حاج سید مهدی میرداماد،حاج عبدالرضا هلالی وحاج مهدی کمانی در هیئت الرضا(ع) برگزار شد.
گزارش تصویری
در ادامه گزیده ای از سخنان حجت الاسلام محمودی را بخوانید:

_ صفاتی از نفس را وجود مقدس و مبارک امام سجاد(ع) در مناجات شاکین بیان می فرماید و از آن صفات و ویژگی های نفس به درگاه خداوند متعال شکایت می کند. حضرت به خداوند متعال شکایت می کند که نفس انسان دارای آروزی طول و دراز است. انسان یقیناٌ بدون امید به آینده پژمرده است و این امید برای آینده انسان سرنوشت ساز است.

_ این امید که اسلام این قدر بر آن تأکید می کند اگر از حد بگذرد و متوجه اهدافی شود که دست نیافتنی است و باعث سلب توجه انسان به کمال و اهداف اصلی خود بشود و انسان متوجه امور فانی بشود از حیات اخروی و جایگاه اصلی انسان باز می ماند.

_ شیطان بعد از خلقت حضرت آدم سوگند خورده که چند برنامه را برای انسان اجرا می کند. شیطان می گوید که از بندگان تو قسمتی را خواهم گرفت. این گروه ابلیسی و شیطانی هستند. شیطان به اغوای تمام انسان ها طمع دارد و به هر اندازه که بتواند بندگان را به عبودیت خود می کشد و از راه صراط مستقیم دور می کند.

_ شیطان به گروه مخلصان کاری ندارد نه این که طمع نداشته باشد بلکه چون نفس آنها مطمئنه است شیطان راه نفوذ به مخلصان ندارد. مخلصان عبد پروردگار هستند.گروهی را شیطان عبد خود می کند که توبه این افراد بسیار مشکل است.

_ شیطان می گوید من قطعاً این ها را به گمراهی می کشم. من این گروه را به سمت گناه نمی کشم بلکه با وسوسه این کار را می کنم. شیطان در قوه تفکر و ادراک انسان نفوذ می کند و اندیشه را دگرگون می کند. این تصرف در قوه تفکر کار مستقیم ابلیس است. آرزوهای دراز در قوه انسان شکل می گیرد. این تصرف در فکر است.

_ شیطان انسان ها را از اهل رجا بودن و امیدواری به رحمت خداوند به آن وادی می کشاند که به انسان های آرزو مند تبدیل می شوند. وقتی مردم دچار این نوع آرزوها شدند و شیطان توانست بر قوه تفکری آنها تصرف کند دو پیامد خطرناک دارد. اولین پیامد دنیاگرایی افراطی است که این انسان تمام هدف و انگیزه اش دنیا می شود. و فقط چهارچوب دنیا برایش ملاک می شود و وقتی این دنیا برایش هدف شد به هر چیزی برای رسیدن به این هدف دست می زند. این افراد همین مسلمانانی هستند که زباناً قیامت را قبول دارد اما در زندگی عملاً قیامت را انکار می کند.

_ تمام اعمال گناهی که انجام می دهیم بروزش در قیامت ظهور می کند. اعمال ما در قیامت ملکوت دارد. روایات متعددی داریم که عبادات را به ده قسم می کنند که نه قسم از این ده قسم دنبال روزی حلال رفتن است. اما دنیا گرا به میزان حلالی که به دست می آورد قانع نمی شود و مبتلا به خیلی کارها می شود که بیشتر روزی دربیاورد.

_ امیرالمؤمنین(ع) فرمودند که تمام گناهان مناطق ممنوعه پروردگار هستند و کسی حق ورود به آنها را ندارد. دومین اثری که دنیا گرایی افراطی بر انسان می گذارد آخرت گریزی است. اعتقاد به معاد را اگر از انسان بگیرید عامل بازدارنده از گناه از انسان گرفته شده و گناه می کند. اعتقاد به معاد در حقیقت ترمزی برای گناه است.

_ امیرالمؤمنین(ع) می فرماید که از دو چیز بیش از هر چیز دیگری می ترسم تبعیت از هوای نفس و آروزی طولانی زیرا تبعیت از هوای نفس مسیر حق را مسدود می کند و اما آروزهای طولانی آخرت را از ذهن انسان می برد. نباید انسان بگذارد دچار این آرزوها بشود.

_ نگاه با چشم نباید انسان را به مکان و شی ء که می نگرد، جذب کند. خداوند به پیامبر بیان می کند که اگر نگاهت به ملک و اتومبیل و اموال مردم افتاد نکند چشم درازی به مال مردم داشته باشی. که طمع به آن مال داشته باشی. دامن زدن به دنیا گرایی چشم درازی به اموال مردم است و طمع مال مردم است. جاذبه های دنیا برای هیچ احدی در این عالم ثمر و میوه نشده است و شکوفه مانده است.

_ دنیا در حال گذر است و آنی که نزد پروردگار است می ماند. ماندنی ها همین مناجات ها، روزه گرفتن ها و نمازهای ماست.عمل انسان تنها چیزی است که همراهش داخل قبر می آید. اگر عمل خوب باشد با انسان انس می گیرد و تا روز قیامت همراه انسان می ماند. قلب سلیم عمل انسان است. این که هر چه می بینید دل بخواهد آفت است. مبتلا شدن به حقیقتی که دنیا و آخرت را خراب می کند آتش جهنم است.ابلیس کاری می کند که انسان استغفار را فراموش کند و خدا را از یاد ببرد.